
با من کمی حرف بزن
از آن روز که رفتی دیگر توان باریدن ندارم
با من کمی حرف بزن
لبخند بزن و مرا آرام کن
روزی که رفتی
دنیایم تار روزهایم خاموش و شبهایم بارانی شد
کاش مرا هم می بردی
خودت گفتی هیچ وقت دستم را رها نمیکنی
چه شد ؟
قرارمان چه شد؟؟
رفتی بدون آنکه با خود چیزی ببری
هیچ زمان تو را در دیدار آخر فراموش نمیکنم
تنت سرد و نگاهت خیره بود
رفتی و تنها در این دنیا رهایم کردی
چه آرام در بستر خویش خوابیدی
سنگ را زیر سر نهادند و خاک را بستر تو
دلم تنگ است و خاموش میشوم مانند همیشه
به یادت هستم و می مانم تا زمان موعود
______________________________________________________________________________
یادمان باشد:
اگر خاطرمان تنها ماند طلب عشق ز هر بی سر و پایی نکنیم
که در این بحر دو رنگی و ریا دگر حتی طلب آب ز دریا نکنیم
______________________________________________________________________________
زندگی دفتری از خاطره هاست ...
یک نفر در دل شب ، یک نفر در دل خاک ،
یک نفر همدم خوشبختی هاست ...
یک نفر همسفر سختی هاست ...
چشم تا باز کنیم ، عمرمان میگذرد !
ما همه همسفر و رهگذریم ...
آنچه باقیست ، فقط خوبیهاست ... !
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0